საკონსტიტუციო სასამართლო დღეს იმსჯელებს იმ კანონის კონსტიტუციურობაზე, რომელიც სახელმწიფოს არ აძლევს საშუალებას რელიგიურ კონფესიების საკუთრებაში არსებული კულტურული მემკვიდრეობის ძეგლები დაიცვას, დაუყოვნებლივ დაიწყოს სარესტავრაციო სამუშაოები ან მოსთხოვოს მეპატრონეს მისი მოვლა-პატრონობა. 

საქართველოს პარლამენტის წინააღმდეგ სარჩელი საკონსტიტუციო სასამართლოში  მარინე მიზანდარმა, გიორგი ჩიტიძემ და ანა ჯიქურიძემ შეიტანეს. 

მოსარჩელეები ამბობენ, რომ  სადავო ნორმა გამორიცხავს სახელმწიფოს უფლებამოსილებას, რელიგიური კონფესიების საკუთრებაში/სარგებლობაში არსებულ ძეგლებზე ჩაატაროს გადაუდებელი სარესტავრაციო სამუშაოები და რელიგიურ კონფესიებს დააკისრონ პასუხისმგებლობა მათ საკუთრებაში არსებული ძეგლის მოვლა-პატრონობის ხელშეკრულების ან ნებართვის პირობების დარღვევისათვის.
"სადავო რეგულაცია ეწინააღმდეგება თანასწორობის უფლებას, რამდენადაც, იმ პირობებში, როდესაც აღნიშნული მექანიზმები ვრცელდება სხვა პირების საკუთრებაში არსებულ ობიექტებზე. სახელმწიფო  არასრულფასოვნად ასრულებს მასზე დაკისრებულ კონსტიტუციურ ვალდებულებას - დაიცვას კულტურული მემკვიდრეობის ძეგლები" - ამბობენ მოსარჩელეები. 

დავის საგანია „კულტურული მემკვიდრეობის შესახებ“ საქართველოს კანონის 30-ე მუხლის მე-8 პუნქტის კონსტიტუციურობა საქართველოს კონსტიტუციის მე-14 მუხლთან და 34-ე მუხლის მე-2 პუნქტთან მიმართებით.

საქართველოში კულტურული მემკვიდრეობის ძეგლების დიდი ნაწილი რელიგიური კონფესიების საკუთრებაშია. ძველ ტაძრებსა და მონასტრებზე, სხვადასხვა რელიგიურ საკულტო ნაგებობაზე, ხშირია შემთხვევა, როცა  აღდგენითი თვითნებურად,  კულტმემკვიდრეობის დაცვის წესების დარღვევით მიმდინარეობს.